മേയ്മാസ പൂക്കള് വിരുന്നു വന്നതും മരച്ചില്ലകളില്
അവ വസന്തത്തിനോട് കിന്നാരം പറയാറുള്ളതും
ഞാന് അറിഞ്ഞില്ല
കാരണം ഒരു സ്നേഹബന്ധത്തിന്റെ ഇന്നലകളില്
പിച്ച വച്ച് നടക്കുകയായിരുന്നു ഞാന്
ഇനിയും പെയ്തു തീരാത്ത ആ നിലാമഴയില്
കുളിര്കാറ്റിനെ പുണര്ന്നു ഞാനിരിക്കുന്നു
നിശാശലഭങ്ങള് എനിക്ക് ചുറ്റും പ്രതീക്ഷയുടെ
നുറുങ്ങു വെട്ടവുമായി കാത്തിരിക്കുന്നു
ഈ രാത്രി വെളുക്കുമ്പോള് ഞാന് അറിയും
ആ പൂക്കള് വിട പറയാറായി എന്ന്
പക്ഷെ എന്റെ കണ്ണ് നീരിനു വിരഹത്തിന്റെ
ചുവപ്പ് നിറം പരക്കുമ്പോള്എയ്ക്കും അവ പൊഴിഞ്ഞു
തീര്ന്നിരിക്കും .....സ്നേഹത്തിന്റെ ഒരു കണികയെങ്ങിലും ബാക്കിയായെന്ഗില്............
No comments:
Post a Comment