നിന്‍റെ ചിന്തകള്‍ എന്‍റെ നിലക്കാത്ത ഓര്‍മ്മകള്‍ക്ക്
ആക്കം കൂട്ടുന്നു .പ്രഭാത, സന്ധ്യകളുടെ വെളുപ്പും ചുവപ്പും
എനിക്ക് നഷ്ടപ്പെട്ടു കഴിഞ്ഞു .നീയും ഞാനും ചേര്‍ന്ന
ഈ ലോകത്തിന്‍റെ ദയനീയമായ സത്യം
നമുക്കൊരിക്കലും നമ്മള്‍ ആകാന്‍ കഴിയില്ല എന്നതാണ്
ഇനിയൊരിക്കല്‍ എന്നെ തിരിച്ചറിഞ്ഞാല്‍
തീര്‍ച്ചയായും നീ കരയും ....
വലിച്ചെറിഞ്ഞ സത്യത്തെക്കുറിച്ച് ഓര്‍ത്ത്.
നിശബ്ദമായ നിഗൂഡതയെക്കുറിച്ച് ഓര്‍ത്ത് ,
നിമ്നങ്ങള്‍ ഇല്ലാത്ത വീഥിയെ കുറിച്ചോര്‍ത്ത്,
അടിച്ചേല്‍പ്പിച്ച വേദനയെ കുറിച്ചോര്‍ത്ത്.
ഇന്നും ഓര്‍മ്മയുടെ വാതായനങ്ങളില്‍
തിരസ്ക്കരിക്കപ്പെടാത്ത നിന്‍റെ ഓര്‍മ്മകള്‍
എന്‍റെ കരളില്‍ ചോര പൊടിയിക്കുന്നു
No comments:
Post a Comment